Από το 2006 και κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα του Συνδρόμου Ντάουν ύστερα από πρόταση του Έλληνα καθηγητή γενετικής Στυλιανού Αντωναράκη, ο οποίος εργάζεται στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Η συγκεκριμένη ημερομηνία (21.3) επιλέχτηκε σκόπιμα, διότι υπεύθυνος για την εμφάνιση του συνδρόμου Ντάουν είναι ο τριπλασιασμός του γονιδίου 21 στο DNA ενός ατόμου. Ας δούμε όμως 8 πληροφορίες για το σύνδρομο Ντάουν. Μας αφορούν ακόμα κι αν δεν έχουμε άτομο στην οικογένεια μας που να εμφανίζει σχετικά συμπτώματα, γιατί πάνω απ' όλα είμαστε άνθρωποι.

1. Το σύνδρομο Ντάουν προκαλείται όταν το σύνολο ή μέρος των κυττάρων ενός ατόμου έχει ένα πρόσθετο πλήρες ή μερικό αντίγραφο του χρωμοσώματος 21. Αυτό το πρόσθετο γενετικό υλικό αλλάζει την πορεία της ανάπτυξης και προκαλεί τα χαρακτηριστικά που συνδέονται με το σύνδρομο Ντάουν.
2. Ορισμένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που εμφανίζουν τα άτομα που πάσχουν από σύνδρομο Ντάουν, είναι χαμηλός μυϊκός ρυθμός, μικρό ανάστημα, ανοδική κλίση στα μάτια και μια ενιαία βαθιά πτυχή κατά μήκος του κέντρου της παλάμης. Κάθε άτομο με σύνδρομο Νταουν αποτελεί μοναδική περίπτωση και μπορεί να εμφανίζει αυτά τα χαρακτηριστικά σε διαφορετικό βαθμό ή και καθόλου.
3. Τα άτομα που πάσχουν από σύνδρομο Ντάουν είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε συγκεκριμένες παθήσεις, όπως σε συγγενή καρδιακά νοσήματα, σε προβλήματα του αναπνευστικού και της ακοής, στη νόσο Αλτσχάιμερ, στην παιδική λευχαιμία και στην εμφάνιση θυρεοειδούς. Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες είναι θεραπεύσιμες.
4. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν σύνδρομο Ντάουν εμφανίζουν νοητική υστέρηση, η οποία όμως συνήθως είναι από ήπιου έως μέτριου βαθμού και σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει, ούτε είναι ενδεικτική των άλλων ταλέντων και δυνατοτήτων, που έχει ένας άνθρωπος με αυτά τα συμπτώματα.
5. Τα άτομα με σύνδρομο Ντάουν μπορούν να παρακολουθούν μαθήματα στο σχολείο, να εργάζονται, να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων που τους αφορούν και να συνεισφέρουν στην κοινωνία με πολλούς τρόπους.
6. Η ποιότητα στα εκπαιδευτικά προγράμματα, ένα ενθαρρυντικό περιβάλλον στο σπίτι, μια καλή υγειονομική περίθαλψη και η θετική υποστήριξη από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία συνολικά επιτρέπουν στα άτομα με σύνδρομο Down να αναπτύξουν πλήρως τις δυνατότητές τους και να ζήσουν μια γεμάτη ζωή.
7. Το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα με σύνδρομο Ντάουν έχει αυξηθεί θεαματικά τις τελευταίες δεκαετίες κι έτσι από 25 χρόνια το 1983, σήμερα ο μέσος όρος ζωής των ανθρώπων με σύνδρομο Ντάουν φτάνει τα 60 χρόνια.
8. Το σύνδρομο Ντάουν δεν κάνει διακρίσεις με βάση την καταγωγή ή την οικονομική κατάσταση του ατόμου. Στις ΗΠΑ το 1 στα 691 μωρά γεννιέται με σύνδρομο Ντάουν, ενώ συνολικά στη χώρα αυτή ζουν 400.000 άνθρωποι με τα συμπτώματα αυτά.