Η ανησυχία του άνδρα για το μικρό πέος

«Είναι το πέος μου πολύ μικρό;» Είναι σχεδόν απίθανο οι άνδρες να απευθύνουν την ερώτηση αυτή σε φίλους ή σε συντρόφους. Μέσα στο πλαίσιο τη ασφάλειας και της εχεμύθειας που προσφέρει το γραφείο ενός ειδικού, όμως, αυτή είναι μια ερώτηση που διατυπώνεται αρκετά συχνά. Πολλές φορές μάλιστα, οι πατέρες ρωτούν τους παιδιάτρους σχετικά με το μέγεθος του πέους του γιου τους και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης βρίσκουν την ευκαιρία να ρωτήσουν και για τους ίδιους.

Συνήθως, οι άνδρες που ανησυχούν για το μέγεθος του πέους τους βρίσκουν κάποια άλλη δικαιολογία για να επισκεφτούν το ιατρό και να διατυπώσουν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης το ερώτημα που τους βασανίζει. Τις περισσότερες φορές είναι άνδρες ηλικίας 20-40 ετών, κάποιες φορές όμως είναι 40-50 ετών ή και παραπάνω. Οι περισσότεροι από αυτούς εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι η ενώ η ανησυχία σχετικά με το μέγεθος του πέους είναι συχνή, το πολύ μικρό πέος , κάτω από τα όρια του φυσιολογικού, είναι σπάνιο.

Ποιο μέγεθος πέους, όμως, θεωρείται φυσιολογικό;

Κάποιοι ίσως πιστεύουν ότι από τη στιγμή που το πέος είναι λειτουργικό ο άνδρας δε θα έχει πρόβλημα με αυτό. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει γιατί το μέγεθος του πέους είναι βασικό στοιχείο που διαμορφώνει την αυτοεικόνα ενός άνδρα. Ο μέσος άνδρας μάλιστα τείνει να υποτιμά το μέγεθος του πέους του.
Σε ένα νοσοκομείο της Ιταλίας, μέσα σε μια περίοδο δυο χρόνων, 67 άνδρες ζήτησαν τη χειρουργική διόρθωση του μικρού τους πέους, ενώ όλοι στην πραγματικότητα είχαν πέος φυσιολογικού μεγέθους.
Εκτιμάται μάλιστα ότι το 45% των ανδρών επιθυμεί μεγαλύτερο πέος, ενώ το 85% των ετεροφυλόφιλων γυναικών που δηλώνουν ικανοποιημένες με το πέος του συντρόφου τους.

Ερευνητικά ευρήματα έχουν δείξει ότι πολλοί άνδρες ανησυχούν για το μήκος του πέους τους σε στύση, ενώ επίσης πολλοί ανησυχούν για το μέγεθος του όταν είναι χαλαρό. Πως μπορεί λοιπόν κανείς να ξέρει εάν το πέος του είναι φυσιολογικό, μικρό ή υπερβολικά μεγάλο; Δεν έχει παρά να το μετρήσει.
Πώς γίνεται η μέτρηση του πέους;

Οι άνδρες συνήθως εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι η μέτρηση του πέους δεν γίνεται όταν αυτό βρίσκεται σε στύση. Εμπλέκονται πολλές παράμετροι.

Ο πιο αξιόπιστος τρόπος μέτρησης λέγεται SPL (stretched penis length) και αναφέρεται στο μήκος του πέους όταν είναι τεντωμένο, ενώ βρίσκεται σε χάλαση. Σύμφωνα με μελέτες όπου οι συμμετέχοντες ήταν νέοι ενήλικες των οποίων η στύση προκλήθηκε από ενδοσηρραγγώδεις ενέσεις, όσο μεγαλύτερο είναι το πέος του άνδρα κατά την SPL, τόσο μεγαλύτερο είναι όταν βρίσκεται σε στύση.

Για να προχωρήσει λοιπόν ένας άνδρας σε μια SPL μέτρηση πρέπει να τοποθετήσει ένα χάρακα στη βάση του πέους, πάνω στο ηβικό οστό όταν αυτό είναι σε χάλαση. Εάν η μέτρηση γίνει από το σημείο στο οποίο το πέος διαχωρίζεται από το όσχεο θα χαθούν πολύτιμα εκατοστά. Στη συνέχεια, με απαλές κινήσεις, αλλά κρατώντας σφιχτά το πέος θα προσπαθήσει να το τεντώσει μέχρι το όριο του. Η μέτρηση γίνεται από το ηβικό οστό έως την άκρη του τεντωμένου πέους.

Ο μέσος όρος του μεγέθους του πέους κυμαίνεται περίπου στα 12,7 εκατοστά, συμπέρασμα που επιβεβαιώνουν και οι περισσότερες μελέτες γύρω από το μέγεθος του πέους, ενώ μόνο το 0,6% των ανδρών έχει SPL άνω των 17,2 εκατοστά. Συνήθως, όμως, οι άνδρες δεν ανησυχούν όταν το μέγεθος του πέους τους ξεπερνά το μέσο όρο, αλλά όταν βρίσκεται κάτω από αυτόν.

Μικροφαλλία
Επίσης, το 0.6% των ανδρών έχει πραγματικά πολύ μικρό πέος. Ο ιατρικός όρος μικροφαλλία αναφέρεται στο μέγεθος του πέους του ενηλικα που δεν ξεπερνά τα 9 εκατοστά όταν είναι σε στύση. Σήμερα οι ιατροί στις ΗΠΑ δε συστήνουν χειρουργική αντιμετώπιση της μικροφαλλίας όταν το πέος έχει μήκος μικρότερο από 7.5 εκατοστά εξαιτίας των κινδύνων που υπάρχουν.

Η μικροφαλλία δεν είναι μια κατάσταση που ο άνδρας ανακαλύπτει όταν είναι πλέον ενήλικας, αλλά πολύ νωρίτερα. Συνήθως οφείλεται σε γενετικές ή ορμονικές ανωμαλίες, που μπορεί επίσης να είναι υπεύθυνες για την πρόκληση και άλλων προβλημάτων υγείας.

Το πέος αρχίζει να αναπτύσσεται όταν το έμβρυο είναι 8 εβδομάδων. Έως τη 12η εβδομάδα το πέος έχει σχηματιστεί και ξεκινά να αναπτύσσεται, ενώ κατά τη διάρκεια του 2ου και του 3ου τριμήνου οι ανδρικές ορμόνες προκαλούν τη φυσιολογική ανάπτυξη του πέους. Παράγοντες όμως που παρεμβαίνουν στην παραγωγή και τη δράση των ορμονών μπορεί να ανακόψουν τη φυσιολογική πορεία της ανάπτυξης του πέους και έτσι να προκληθεί αληθής μικροφαλλία.

Όταν η μικροφαλλία διαγιγνώσκεται στη νηπιακή ηλικία, μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χορήγηση τεστοστερόνης, που μπορεί να κινητοποιήσει την ανάπτυξη του πέους στη παιδική ηλικία, ακόμα και μετά την εφηβεία. Η ασφάλεια όμως, και η αποτελεσματικότητα της εν λόγω θεραπείας δεν έχουν τεκμηριωθεί, ενώ παράλληλα, τα διαθέσιμα στοιχεία αναφέρουν ότι η θεραπεία με τεστοστερόνη δεν επηρεάζει τη φυσιολογική ανάπτυξη του πέους κατά την εφηβεία.

Για τους ενήλικες άνδρες όμως που διαγιγνώσκονται με μικροφαλλία, οι επιλογές είναι περιορισμένες. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος αντιμετώπισης της σπάνιας, ευτυχώς, αληθούς μικροφαλλίας πέρα από το χειρουργείο.

Σε κάποιες ακραίες καταστάσεις μάλιστα, το πέος δεν είναι καν διακριτό. Πολύ σπάνια μπορεί να είναι το μικροσκοπικό μέγεθος του πέους που ευθύνεται, αλλά υπάρχουν και κάποιες άλλες μορφές δυσδιάκριτου πέους που μπορεί να έχουν μείνει χωρίς θεραπεία μέχρι και την ενηλικίωση, αυτή του «τυλιγμένου» και αυτή του «θαμμένου» πέους. Στην πρώτη περίπτωση η κάτω πλευρά του πέους είναι συνδεδεμένη με το όσχεο, με αποτέλεσμα το όργανο να τυλίγεται κάτω από αυτό, ενώ στη δεύτερη το πέος κρύβεται από το δέρμα. Το «θαμμένο» πέος μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους όπως είναι το υπερβολικό λίπος στην κοιλιακή χώρα, η απουσία σύνδεσης του πέους με το όσχεο ή ακόμα και η υπερμεγέθης ακροποσθία. Το «τυλιγμένο» πέος και κάποιες από τις περιπτώσεις του «θαμμένου» απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση, ενώ όταν ο λόγος του δυσδιάκριτου πέους είναι το υπερβολικό λίπος, μπορεί ενδεχομένως να αντιμετωπιστεί μόνο με απώλεια βάρους ή ίσως λιποαναρρόφηση.

Το σύνδρομο του μικρού πέους

Ακόμα ένα πρόβλημα που σχετίζεται με το μέγεθος του πέους ονομάζεται σύνδρομο του μικρού πέους. Πρόκειται για την πεποίθηση ότι κάποιος δεν είναι πραγματικός άνδρας γιατί δεν έχει μεγάλο πέος. Ίσως μια από τις βασικές αιτίες του συνδρόμου να αποτελεί το γεγονός ότι οι άνδρες συχνά δεν έχουν ιδέα για το ποιο είναι το μέσο φυσιολογικό μέγεθος πέους κι όταν τους ζητηθεί να μαντέψουν τη σωστή απάντηση, κάνουν λάθος. Μόνο ένα 15% των ανδρών βρέθηκε να παραδέχεται την άγνοια του. Μια άλλη αιτία μπορεί να είναι η πορνογραφία, η οποία προβάλλει μη ρεαλιστικά μεγέθη οργάνων και δημιουργεί μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τη φυσιολογική ανατομία του άνδρα.

Ακριβώς επειδή το μέγεθος του πέους είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της εικόνας σώματος ενός άνδρα, οι άνδρες που υποφέρουν από σωματοδυσμορφικές διαταραχές εστιάζονται συχνά σε αυτό. Οι σωματοδυσμορφικές διαταραχές, καθώς και αλλά ψυχιατρικά ζητήματα που μπορεί να κρύβονται πίσω από το σύνδρομο του μικρού πέους πιθανότατα χρειάζονται την παρέμβαση ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Αν δεν υπάρχει κάποιο ιατρικό η ψυχιατρικό πρόβλημα, ο ειδικός θα διαβεβαιώσει τον άνδρα ότι έχει ένα φυσιολογικό πέος που λειτουργεί όπως και τα πέη των άλλων υγιών ανδρών ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση τους.

Οι ειδικοί μάλιστα τονίζουν ότι κάποιοι άνδρες έχουν μικρότερο πέος από κάποιους άλλους, χωρίς αυτό να τους κάνει μη φυσιολογικούς. Εάν η λειτουργία του οργάνου είναι φυσιολογική, ο άνδρας θα πρέπει να δεχτεί το πέος του για αυτό που είναι, όπως για παράδειγμα δέχεται το ύψος του, ή τα άλλα μέρη του σώματος του. Είναι σημαντικό τα άτομα να αποδέχονται τα ανατομικά τους χαρακτηριστικά.

Πώς μπορεί να αυξηθεί το μέγεθος ενός μικρού πέους;

Η μόνη λύση για την αύξηση του πέους είναι η φαλλοπλαστική, μια επέμβαση που μπορεί να αυξήσει το μήκος του πέους 3-4 εκατοστά όταν είναι σε στύση, ενώ παράλληλα μπορεί να επιτευχτεί και η πάχυνση του πέους με την έγχυση ελεύθερου λίπους.

Οι περισσότεροι άνδρες δε γνωρίζουν ότι τα 2/3 του πέους τους είναι κρυμμένα από τα οστά της λεκάνης και μόνο το 1/3 είναι ορατό. Κατά την επέμβαση της φαλλοπλαστικής αποκαλύπτεται λοιπόν ένα μέρος του κρυμμένου πέους, με αποτέλεσμα την αύξηση του μήκους του ορατού του τμήματος.

Για να είναι επιτυχημένη μια φαλλοπλαστική χωρίς επιπλοκές, είναι πολύ σημαντικό να διεξαχθεί από εξειδικευμένους χειρουργούς με πρακτική εμπειρία που δίνουν προσοχή στη λεπτομέρεια και εξελίσσουν συνεχώς τις δεξιότητες και τη τεχνική τους.

Παράλληλα, για να είναι ικανοποιημένος ο άνδρας από το αποτέλεσμα της επέμβασης πρέπει να είναι σωστά ενημερωμένος και να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες. Ένας έμπειρος χειρουργός μπορεί να επιτύχει έως ένα βαθμό την αύξηση του μεγέθους του πέους, αλλά δεν μπορεί να κάνει θαύματα.

Κάποιες μικρές μελέτες έχουν δείξει, επίσης, ότι οι συσκευές έλξης πέους μπορεί να αυξήσουν το μήκος του πέους κατά 2,5 περίπου εκατοστά. Οι συσκευές αυτές όμως πρέπει να εφαρμόζονται από τους άνδρες για αρκετές ώρες καθημερινά και οι περισσότεροι άνδρες αν κι έχουν ισχυρό κίνητρο δε βρίσκουν τελικά το χρόνο ή την ενέργεια να το κάνουν. Οι συσκευές κενού που βοηθούν στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας δε έχουν καμία επίδραση στο μέγεθος του πέους.

Τα τελευταία χρόνια έχει αναδυθεί ένα ερευνητικό πεδίο με πολλές κι ενδιαφέρουσες δυνατότητες, αυτό της αναγεννητικής ιατρικής. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να αναπτύξουν στο εργαστήριο πέη για ζώα, χρησιμοποιώντας δικά τους κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μεταμόσχευσαν με επιτυχία.

Ήδη μια ομάδα ερευνητών στο Πεκίνο ανέφερε μια παρόμοια τεχνική, η οποία χρησιμοποιήθηκε σε 69 ασθενείς με σύνδρομο μικρού πέους. Στην περίπτωση αυτή αναπτύχτηκαν στο εργαστήριο ιστοί από τα δερματικά κύτταρα του όσχεο των ασθενών, οι οποίοι στη συνέχεια μεταμοσχευθήκαν σε αυτούς για να αυξήσουν την περίμετρο του πέους.

Η αναγεννητική ιατρική έχει πολλές δυνατότητες, αλλά δεν θα μπορέσει να βοηθήσει τους ασθενείς στο άμεσο μέλλον.