Ο κύριος Κωστας Λ. απο την Αθήνα ετών 80, πηγαίνει καθημερινά στον οίκο ευγηρίας στον Πειραιά στον οποίο φιλοξενείται η γυναίκα του η Άννα που κλείνει τα 78 σε λίγες μέρες και τα τελευταία 10 χρόνια πάσχει απο τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Οι υπάλληλοι του οίκου ευγηρίας τον παρατηρούν κάθε μέρα να έρχεται και να την φροντίζει,να την κάνει μπάνιο,να την ταίζει,να της διαβάζει τα αγαπημένα της βιβλία και να της κρατά συντροφιά.

Με το πέρασμα του χρόνου, η Άννα έπαψε πια να αναγνωρίζει τον Κώστα,αλλά εκείνος κάθε πρωί ήταν εκεί...

Ένας υπάλληλος βλέποντας την όλη κατάσταση,τον ρώτησε γιατί συνεχίζει και έρχεται αφού η γυναίκα του δεν μπορεί να θυμηθεί καν ποιός είναι.

Εκείνος χαμογέλασε και απάντησε:

Εκείνη μπορεί να μη με θυμάται,αλλά τη θυμάμαι εγώ κι αυτό αρκεί...