Ο φράχτης του Εβρου έχει συντελέσει ώστε η τιμή για το ταξίδι προς την «ελευθερία» χιλιάδων απελπισμένων να γίνει ακριβότερο (8.000 ευρώ το κεφάλι), πιο σύνθετο και πιο επικίνδυνο και από την άλλη έχει συμβάλλει στο να γίνουν ακόμη πιο αδίστακτοι οι δουλέμποροι από την Τουρκία οι οποίοι όταν καταλαβαίνουν ότι κινδυνεύει η «μπάζα» τους, με την ίδια ευκολία που μπορούμε να πατήσουμε ένα μυρμήγκι στο δρόμο, πετούν ακόμη και νεογέννητα στο μαρτυρικό Αιγαίο! Το δουλεμπόριο ανθρώπων είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μπίζνα από άποψη κερδών στον κόσμο.
Ετησίως διακινούνται 21 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο, αποφέροντας στη βιομηχανία του δουλεμπορίου περί τα 32 δισεκατομμύρια ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο.
Καταλαβαίνει κανείς ότι η δουλειά του δουλέμπορου δεν είναι απλή. Εχει χρήμα. Και κανείς από αυτούς δε θα νοιαστεί αν σκυλοπνιγούν στο Αιγαίο και μερικά μωρά, όπως συνέβη προσφάτως με την τραγωδία (22 ενήλικοι και 4 παιδιά πνίγηκαν) στη Σάμο ή πριν από μερικούς μήνες με το Φαρμακονήσι (12 γυναίκες και παιδιά πνιγμένα).
Χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο προσπαθούν με σαπιόβαρκες να περάσουν στα ελληνικά νησιά κι από κει με το μόνο σίγουρο να είναι τα πληρωμένα «έξοδα» αλλά τίποτε άλλο, να ελπίζουν ότι θα φτάσουν Ιταλία και μετά θα καταφέρουν να ξεφύγουν στην υπόλοιπη Ευρώπη αλλά κυρίως στις χώρες του Βορρά. Αυτό το ταξίδι «τσιγαρόχαρτο» θα πήγαινε καλύτερα αν στο πέρασμα του Έβρου δεν είχαν σκληρύνει τα πράγματα (10,5 χιλιόμετρα φράχτη).
Οπότε αναγκαστικά οδηγούνται από τους δουλέμπορους στα παράλια της Τουρκίας και κατόπιν ή στο βυθό της θάλασσας ή αν είναι πιο τυχεροί σε κάνα βρωμερό δωμάτιο παρέα με άλλους δεκάδες πεινασμένους.