Στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στα Βαλκάνια είναι πολύ δημοφιλής η Ρώσικη σαλάτα. Αλλά, αλήθεια, πόσο Ρώσικη είναι η Ρώσικη σαλάτα που τρώμε;

Ο σεφ Λυσιέν Ολιβιέ, στο εστιατόριο Ερμιτάζ οπου εργαζόταν, δημιούργησε το 1860 την συνταγή μιας σαλάτας. Η σαλάτα αυτή έγινε ταχύτατα πολύ δημοφιλής στους θαμώνες του εστιατορίου και εξελίχθηκε σε σπεσιαλιτέ του. Η ακριβής συνταγή κρατήθηκε με επιμέλεια μυστική, αλλά είναι γνωστό ότι η σαλάτα περιείχε αγριόγαλο, γλώσσα μοσχαρίσια, χαβιάρι, μαρούλι, ουρές από καραβίδα, κάππαρη, γκέρκιν, αγγούρι, καλά βρασμένα αυγά και πιθανότατα σπόρους σόγιας. Άλλα αναφερόμενα υλικά περιελάμβαναν τρούφες, κύβους από τζελ και καπνιστή πάπια, αν και πιθανολογείται ότι η συνταγή τροποποιούνταν ανάλογα με την εποχή. H γνήσια ντρέσινγκ του Ολιβιέ ήταν ένας τύπος μαγιονέζας, φτιαγμένος από Γαλλικό κρασί και ξύδι, μουστάρδα και ελαιόλαδο από την Προβηγκία. Η ακριβής εντούτοις συνταγή του παραμένει άγνωστη.

Μια από τις πρώτες δημοσιευμένες συνταγές για την Ρώσικη σαλάτα ή σαλάτα Ολιβιέ όπως λέγετε στη Ρωσία, το 1894, χρειαζόταν μισή γαλοπούλα, δύο πατάτες, ένα μικρό αγγούρι, 3-4 φύλλα μαρουλιού, 3 μεγάλες ουρές από καραβίδες, 1/4 ζελέ ζωμού κρέατος, 1 μικρή κουταλιά κάπαρη , 3-5 ελιές και μαγιονέζα.

Όπως συμβαίνει αναπόφευκτα με συνταγές γκουρμέ που γίνονται δημοφιλείς, εκείνα τα υλικά της σαλάτας που είναι σπάνια, ακριβά, εποχικά ή δύσκολα στη προετοιμασία, αντικαταστάθηκαν σταδιακά με φτηνότερα και περισσότερο διαθέσιμα τρόφιμα, μέχρι που εξελίχθηκε σε αυτό το πιάτο που γνωρίζουμε σήμερα. Οι Ρώσοι σίγουρα γελάνε όταν βλέπουν τη δική μας ρωσική σαλάτα.