Την ιδεολογική του ταύτιση με τον πιο επιτυχημένο σοσιαλιστή πρόεδρο της Πέμπτης Δημοκρατίας, τον Φρανσουά Μιτεράν, υπογράμμισε σε κάθε ευκαιρία της προεκλογικής του εκστρατείας ο Φρανσουά Ολάντ.Τη δοκιμασμένη αυτή τακτική εφάρμοσε ο κ. Ολάντ και στην τηλεμαχία του απέναντι στον πρόεδρο Σαρκοζί την Τετάρτη. Ανοίγοντας τη συζήτηση, όπως εξηγεί σε άρθρο της η εφημερίδα Le Monde, ο Ολάντ είπε: «Εκτιμώ ότι χρειαζόμαστε όλες τις δυνάμεις της Γαλλίας», ενώ λίγα λεπτά πριν από τη λήξη του ντιμπέιτ, ο σοσιαλιστής υποψήφιος τόνιζε: «Θα χρειαστούμε όλες τις δυνάμεις της Γαλλίας», επαναλαμβάνοντας ένα από τα κεντρικά συνθήματα της εκστρατείας Μιτεράν το 1981.Στις 16 Απριλίου, στο Καρμό, ο Ολάντ λέει στο αυτί δημοτικού συμβούλου: «Είδες ότι δανείστηκα πάλι από τον Μιτεράν;». Ο δημοτικός σύμβουλος αυτός δεν είναι άλλος από τον τότε επικεφαλής της εκστρατείας Μιτεράν, τον Πολ Κιλές. «Ο Ολάντ με κάνει να ξανανιώνω τριάντα χρόνια. Μαζί του, νομίζω ότι βρίσκομαι στο 1981. Ας ελπίσουμε πως οι αναλογίες θα αποδειχθούν ακριβείς», λέει ο Κιλές.Τα «δάνεια» του Ολάντ από τον Μιτεράν φθάνουν και στον χαρακτηρισμό τού εν ενεργεία προέδρου ως ο «αποχωρών υποψήφιος», που χρησιμοποιούσε κατά κόρων ο Μιτεράν για τον Βαλερί Ζισκάρ ντ Εστέν. Η ταύτιση συνεχίζεται σε εκφράσεις πολιτικών ομιλιών που επαναλαμβάνονται επίμονα, όπως: «ανόρθωση» και «συγκέντρωση». Στα γεμάτα αποφασιστικότητα ρήματα του Ολάντ, όπως τα «δεσμεύομαι», «οφείλω» και «δεν θα σας εγκαταλείψω», ο Πολ Κιλές λέει ότι «ακούει» τον Μιτεράν.Εκτός από τα ρήματα, όμως, η ομοιότητα αφορά κυρίως το ύφος. «Το 1981, ο Μιτεράν μάς ζητούσε να τον φέρουμε σε επαφή με όσο περισσότερο κόσμο μπορούσαμε. Προτιμούσε να πηγαίνει σε δύο μικρότερες δημόσιες συγκεντρώσεις την ημέρα, παρά σε μία μεγάλη. Το ίδιο κάνει και σήμερα ο Φρανσουά», λέει ο Κιλές.Στην αναζήτησή του για ταύτιση με τον Μιτεράν, ο Ολάντ δίνει ενίοτε την εντύπωση ότι υποκύπτει στη δεισιδαιμονία και στις προλήψεις. Στις 12 Μαρτίου, ο Ολάντ αλλάζει το πρόγραμμά του για να πραγματοποιήσει κατάθεση στεφάνου στο μνημείο μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος των Αρμενίων στη Μασσαλία. Ερωτηθείς για τον λόγο της επιμονής του, ο Ολάντ απαντά: «Αφού ο Μιτεράν κατέθεσε και αυτός στεφάνι εκεί πριν από τον πρώτο γύρο του 1981...».Τη σύγκλιση αυτή παραδέχεται και ο ίδιος ο Ολάντ. «Οι ομοιότητες μεταξύ 2012 και 1981 είναι εντυπωσιακές», έχει πει, ενώ για την ταύτιση Σαρκοζί και Ζισκάρ, ο Ολάντ λέει: «Δύο αποχωρούντες υποψήφιοι εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι για το έργο τους. Δύο δεξιοί πρόεδροι που θέλησαν να προβούν σε άνοιγμα, προτού εγκαταλείψουν την προσπάθεια. Δύο υποψήφιοι που βάσισαν τις εκστρατείες τους πάνω στον φόβο του σοσιαλισμού, αλλά σήμερα η Ελλάδα και η Ισπανία αντικατέστησαν την Πολωνία στη ρητορική τους».Με τις θέσεις του Ολάντ συμφωνεί ο Ζαν Γκλαβανί, πρώην επικεφαλής του πολιτικού γραφείου του Μιτεράν το 1981: «Πέρα από τις αναμενόμενες διαφορές, το σημερινό πολιτικό τοπίο είναι ανάλογο εκείνου του 1981. Στα Δεξιά, ένας εν ενεργεία πρόεδρος που ολοκληρώνει την πρώτη θητεία του έχοντας χάσει την αξιοπιστία του, και στο Σοσιαλιστικό Κόμμα μία ανέλπιστη συσπείρωση, παρά τον αρχικό διχασμό».Στο θέμα της μετανάστευσης, όμως, ο Φρανσουά Ολάντ έχει διαχωρίσει σαφώς τη θέση του από την ιδεολογική κληρονομιά του κόμματός του, όπως φάνηκε και στο ντιμπέιτ της Τετάρτης.Ερωτηθείς από τον αντίπαλό του εάν σκοπεύει να περιορίσει τον εγκλεισμό παράνομων μεταναστών σε κέντρα κράτησης, πάγια θέση του Σοσιαλιστικού Κόμματος που αντιτίθεται στη λειτουργία τέτοιων κέντρων, ο κ. Ολάντ δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν θα εμποδίσει με κανένα τρόπο τη λειτουργία τους. Σε ό,τι αφορά τους οικονομικούς μετανάστες, ο Ολάντ τόνισε την πρόθεσή του να περιορίσει τον αριθμό τους.Η μόνη απομάκρυνση του Ολάντ από τη νέα, σκληρή γραμμή εστιάζεται στο δικαίωμα ψήφου των μεταναστών που προέρχονται από «εξω-κοινοτικές» χώρες στις δημοτικές εκλογές. Τη δέσμευσή του αυτή αρνείται να καταπατήσει ο Ολάντ, παρά τη γενικότερη δεξιά στροφή του.